Utspraak op Platt: /ɾuːtzøːy̯kn̩/
Verb
Sülven: rut·sö·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Muttst di dor de Besten mang rutsöken.

Verbformen:

Infinitiv:
rut­sö­ken
PPP:
rut­söcht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik söök rut
du söchst rut
he/se/dat söcht rut
wi söökt rut
ji söökt rut
se söökt rut
Vergangen Tiet:
ik söök rut
du söökst rut
he/se/dat söök rut
wi sö­ken rut
ji sö­ken rut
se sö­ken rut
Perfekt:
ik heff rut­söcht
du hest rut­söcht
he/se/dat hett rut­söcht
wi hebbt rut­söcht
ji hebbt rut­söcht
se hebbt rut­söcht
Kunjunktiv:
ik söök rut
du söökst rut
he/se/dat söök rut
wi sö­ken rut
ji sö­ken rut
se sö­ken rut
Imperativ:
söök rut!
söökt rut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rut + söken