Utspraak op Platt: /vɛçhɛbm̩/
Verb
Sülven: weg·heb·ben
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:
Von dien Broder hest du nix von weg.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­heb­ben
PPP:
weg­hatt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik heff weg
du hest weg
he/se/dat hett weg
wi hebb­t weg
ji hebb­t weg
se hebb­t weg
Vergangen Tiet:
ik harr weg
du harr­st weg
he/se/dat harr weg
wi harr­n weg
ji harr­n weg
se harr­n weg
Perfekt:
ik heff weg­hatt
du hest weg­hatt
he/se/dat hett weg­hatt
wi hebbt weg­hatt
ji hebbt weg­hatt
se hebbt weg­hatt
Kunjunktiv:
ik harr weg
du harr­st weg
he/se/dat harr weg
wi harr­n weg
ji harr­n weg
se harr­n weg
Imperativ:
heff weg!
hebb­t weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + hebben