Utspraak op Platt: /vɛçlɛɡn̩/
Verb
Sülven: weg·leg·gen
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
an en anneren Oort afleggen
düütsch:
weglegen
fortlegen
nedderlandsch:
wegleggen
wegdoen
engelsch:
put away
stow away
Bispelen:
Legg man dien Handy weg un help mi!

Verbformen:

Infinitiv:
weg­leg­gen
PPP:
weg­legg­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik legg weg
du legg­st weg
he/se/dat legg­t weg
wi legg­t weg
ji legg­t weg
se legg­t weg
Vergangen Tiet:
ik leed weg
du leedst weg
he/se/dat leed weg
wi le­den weg
ji le­den weg
se le­den weg
Perfekt:
ik heff weg­legg­t
du hest weg­legg­t
he/se/dat hett weg­legg­t
wi hebbt weg­legg­t
ji hebbt weg­legg­t
se hebbt weg­legg­t
Kunjunktiv:
ik leed weg
du leedst weg
he/se/dat leed weg
wi le­den weg
ji le­den weg
se le­den weg
Imperativ:
legg weg!
legg­t weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + leggen

Tohoopsett Wöör:

weg
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.