Utspraak op Platt: /vɛçmøːy̯tn̩/
Verb
Sülven: weg·mö·ten
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dwungen ween wegtogahn
düütsch:
weg müssen
fort müssen
engelsch:
have to go
Bispelen:
Ik mutt nu weg, ik heff noch en Termin.

Verbformen:

Infinitiv:
weg­mö­ten
PPP:
weg­müss­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik mutt weg
du mutt­st weg
he/se/dat mutt weg
wi mööt weg
ji mööt weg
se mööt weg
Vergangen Tiet:
ik müss weg
du müsst weg
he/se/dat müss weg
wi müs­sen weg
ji müs­sen weg
se müs­sen weg
Perfekt:
ik heff weg­müss­t
du hest weg­müss­t
he/se/dat hett weg­müss­t
wi hebbt weg­müss­t
ji hebbt weg­müss­t
se hebbt weg­müss­t
Kunjunktiv:
ik müss weg
du müsst weg
he/se/dat müss weg
wi müs­sen weg
ji müs­sen weg
se müs­sen weg
Imperativ:
mutt weg!
mööt weg!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: weg + möten

Tohoopsett Wöör:

weg
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.