Utspraak op Platt: /afkɛn̩/
Verb
Sülven: af·ken·nen
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
afweten
düütsch:
sich auskennen
nedderlandsch:
bekend zijn met
engelsch:
know about something
Bispelen:
Dor kenn ik nich veel von af.

Verbformen:

Infinitiv:
af­ken­nen
PPP:
af­kenn­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kenn af
du kenn­st af
he/se/dat kenn­t af
wi kenn­t af
ji kenn­t af
se kenn­t af
Vergangen Tiet:
ik kenn af
du kenn­st af
he/se/dat kenn af
wi ken­nen af
ji ken­nen af
se ken­nen af
Perfekt:
ik heff af­kenn­t
du hest af­kenn­t
he/se/dat hett af­kenn­t
wi hebbt af­kenn­t
ji hebbt af­kenn­t
se hebbt af­kenn­t
Kunjunktiv:
ik kenn af
du kenn­st af
he/se/dat kenn af
wi ken­nen af
ji ken­nen af
se ken­nen af
Imperativ:
kenn af!
kenn­t af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + kennen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.