Utspraak op Platt: /afflaɪ̯tn̩/
Verb
Sülven: af·flei·ten
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
en Speel dör Fleiten toenn bringen
düütsch:
abpfeifen
Bispelen:
As de Scheedsrichter dat Speel affleiten deed, hebbt sik de Winners fördull freit.

Verbformen:

Infinitiv:
af­flei­ten
PPP:
af­fleit
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fleit af
du fleitst af
he/se/dat fleit af
wi fleit af
ji fleit af
se fleit af
Vergangen Tiet:
ik fleit af
du fleitst af
he/se/dat fleit af
wi flei­ten af
ji flei­ten af
se flei­ten af
Perfekt:
ik heff af­fleit
du hest af­fleit
he/se/dat hett af­fleit
wi hebbt af­fleit
ji hebbt af­fleit
se hebbt af­fleit
Kunjunktiv:
ik fleit af
du fleitst af
he/se/dat fleit af
wi flei­ten af
ji flei­ten af
se flei­ten af
Imperativ:
fleit af!
fleit af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + fleiten
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.