Utspraak op Platt: /afstɔːn/
Verb
Sülven: af·stahn
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
Afstand to wat hebben
düütsch:
abstehen
Abstand haben
Bispelen:
De Bööm staht wiet von enanner af, dor is noch veel Platz twüschen.
[2]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
nich dicht anliggen
düütsch:
abstehen
nedderlandsch:
uitsteken
engelsch:
stick out
protrude
Bispelen:
Sien Ohren staht af.
[3]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
wat nich doon
düütsch:
Abstand nehmen
verzichten
nedderlandsch:
afstaan
engelsch:
refrain
abandon a plan
Bispelen:
Ik will noch en Beer! — Dor stah von af, du büst doch al duun!
[4]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
afgeven
dör Verkoop oder ok ahn Geld to betahlen
düütsch:
abgeben
veräußern
nedderlandsch:
afstaan
Bispelen:
He kunn dat Stroh nich afstahn, he harr sülven nich noog.
[5]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
stahn un to Roh kamen
to’n Bispeel de Backaven, de eerst afköhlen mutt
düütsch:
abstehen
Bispelen:
De Aven mutt eerst en beten afstahn, ehrdat du em anfaten kannst.
[6]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
stahn un slechter warrn
düütsch:
abstehen
Bispelen:
Schüdd dat Beer man weg. Dat is afstahn, dat drinkt nüms mehr.

Verbformen:

Infinitiv:
af­stahn
PPP:
af­stahn
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik stah af
du steihst af
he/se/dat steiht af
wi staht af
ji staht af
se staht af
Vergangen Tiet:
ik stünn af
du stünn­st af
he/se/dat stünn af
wi stün­nen af
ji stün­nen af
se stün­nen af
Perfekt:
ik heff af­stahn
du hest af­stahn
he/se/dat hett af­stahn
wi hebbt af­stahn
ji hebbt af­stahn
se hebbt af­stahn
Kunjunktiv:
ik stünn af
du stünn­st af
he/se/dat stünn af
wi stün­nen af
ji stün­nen af
se stün­nen af
Imperativ:
stah af!
staht af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + stahn
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.