Utspraak op Platt: /afvɔːtɐn/
Verb
Sülven: af·wa·tern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
Water wegföhren
düütsch:
Bispelen:
De Oost watert na de Elv af.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
Water wegföhren
düütsch:
Bispelen:
Du muttst dien Wisch afwatern, ans süppt de af.

Verbformen:

Infinitiv:
af­wa­tern
PPP:
af­wa­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wa­ter af
du wa­terst af
he/se/dat wa­tert af
wi wa­tert af
ji wa­tert af
se wa­tert af
Vergangen Tiet:
ik wa­ter af
du wa­terst af
he/se/dat wa­ter af
wi wa­tern af
ji wa­tern af
se wa­tern af
Perfekt:
ik heff af­wa­tert
du hest af­wa­tert
he/se/dat hett af­wa­tert
wi hebbt af­wa­tert
ji hebbt af­wa­tert
se hebbt af­wa­tert
Kunjunktiv:
ik wa­ter af
du wa­terst af
he/se/dat wa­ter af
wi wa­tern af
ji wa­tern af
se wa­tern af
Imperativ:
wa­ter af!
wa­tert af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + Water