Utspraak op Platt: /anplɪnkɐn/
Verb
Sülven: an·plin·kern
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
op en Person richt plinkern
düütsch:
zuzwinkern
anzwinkern

Verbformen:

Infinitiv:
an­plin­kern
PPP:
an­plin­kert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik plin­ker an
du plin­kerst an
he/se/dat plin­kert an
wi plin­kert an
ji plin­kert an
se plin­kert an
Vergangen Tiet:
ik plin­ker an
du plin­kerst an
he/se/dat plin­ker an
wi plin­kern an
ji plin­kern an
se plin­kern an
Perfekt:
ik heff an­plin­kert
du hest an­plin­kert
he/se/dat hett an­plin­kert
wi hebbt an­plin­kert
ji hebbt an­plin­kert
se hebbt an­plin­kert
Kunjunktiv:
ik plin­ker an
du plin­kerst an
he/se/dat plin­ker an
wi plin­kern an
ji plin­kern an
se plin­kern an
Imperativ:
plin­ker an!
plin­kert an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + plinkern

Tohoopsett Wöör:

an
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.