Utspraak op Platt: /bəkakn̩/
Verb
Sülven: be·ka·cken
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
be­ka­cken
PPP:
be­ka­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik be­kack
du be­ka­ckst
he/se/dat be­ka­ckt
wi be­ka­ckt
ji be­ka­ckt
se be­ka­ckt
Vergangen Tiet:
ik be­kack
du be­ka­ckst
he/se/dat be­kack
wi be­ka­cken
ji be­ka­cken
se be­ka­cken
Perfekt:
ik heff be­ka­ckt
du hest be­ka­ckt
he/se/dat hett be­ka­ckt
wi hebbt be­ka­ckt
ji hebbt be­ka­ckt
se hebbt be­ka­ckt
Kunjunktiv:
ik be­kack
du be­ka­ckst
he/se/dat be­kack
wi be­ka­cken
ji be­ka­cken
se be­ka­cken
Imperativ:
be­kack!
be­ka­ckt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: be- + kacken