Utspraak op Platt: /ɾɔpkiːkn̩/
Verb
Sülven: rop·kie·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Kiek ees na’n Heven rop!
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
Kiek doch op’n Bipackzedel rop, dor steiht dat allens op!

Verbformen:

Infinitiv:
rop­kie­ken
PPP:
rop­ke­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kiek rop
du ki­ckst rop
he/se/dat ki­ckt rop
wi kiekt rop
ji kiekt rop
se kiekt rop
Vergangen Tiet:
ik keek rop
du keekst rop
he/se/dat keek rop
wi ke­ken rop
ji ke­ken rop
se ke­ken rop
Perfekt:
ik heff rop­ke­ken
du hest rop­ke­ken
he/se/dat hett rop­ke­ken
wi hebbt rop­ke­ken
ji hebbt rop­ke­ken
se hebbt rop­ke­ken
Kunjunktiv:
ik keek rop
du keekst rop
he/se/dat keek rop
wi ke­ken rop
ji ke­ken rop
se ke­ken rop
Imperativ:
kiek rop!
kiekt rop!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rop + kieken