Utspraak op Platt: /kaʊ̯əln/
Verb
Sülven: kau·eln
[1]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
veel snacken, an de Grenz to strieden

Verbformen:

Infinitiv:
kau­eln
PPP:
kau­elt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kau­el
du kau­elst
he/se/dat kau­elt
wi kau­elt
ji kau­elt
se kau­elt
Vergangen Tiet:
ik kau­el
du kau­elst
he/se/dat kau­el
wi kau­eln
ji kau­eln
se kau­eln
Perfekt:
ik heff kau­elt
du hest kau­elt
he/se/dat hett kau­elt
wi hebbt kau­elt
ji hebbt kau­elt
se hebbt kau­elt
Kunjunktiv:
ik kau­el
du kau­elst
he/se/dat kau­el
wi kau­eln
ji kau­eln
se kau­eln
Imperativ:
kau­el!
kau­elt!

Etymologie:

Woort afleidt von: kauen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.