Utspraak op Platt: /ɡnabɐn/
Verb
Sülven: gnab·bern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Muus hett en Lock in’n Sack gnabbert.

Verbformen:

Infinitiv:
gnab­bern
PPP:
gnab­bert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik gnab­ber
du gnab­berst
he/se/dat gnab­bert
wi gnab­bert
ji gnab­bert
se gnab­bert
Vergangen Tiet:
ik gnab­ber
du gnab­berst
he/se/dat gnab­ber
wi gnab­bern
ji gnab­bern
se gnab­bern
Perfekt:
ik heff gnab­bert
du hest gnab­bert
he/se/dat hett gnab­bert
wi hebbt gnab­bert
ji hebbt gnab­bert
se hebbt gnab­bert
Kunjunktiv:
ik gnab­ber
du gnab­berst
he/se/dat gnab­ber
wi gnab­bern
ji gnab­bern
se gnab­bern
Imperativ:
gnab­ber!
gnab­bert!