Utspraak op Platt: /hɛnmɔːkn̩/
Verb
Sülven: hen·ma·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Pass op, dor hett de Hund henmaakt!
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
He hett na Hamborg henmaakt.

Verbformen:

Infinitiv:
hen­ma­ken
PPP:
hen­maakt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik maak hen
du maakst hen
he/se/dat maakt hen
wi maakt hen
ji maakt hen
se maakt hen
Vergangen Tiet:
ik möök hen
du möökst hen
he/se/dat möök hen
wi mö­ken hen
ji mö­ken hen
se mö­ken hen
Perfekt:
ik heff hen­maakt
du hest hen­maakt
he/se/dat hett hen­maakt
wi hebbt hen­maakt
ji hebbt hen­maakt
se hebbt hen­maakt
Kunjunktiv:
ik möök hen
du möökst hen
he/se/dat möök hen
wi mö­ken hen
ji mö­ken hen
se mö­ken hen
Imperativ:
maak hen!
maakt hen!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: hen + maken