Utspraak op Platt: /anbʏksn̩/
Verb
Sülven: an·bü·xen
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:
As he mi sehn hett, keem he lieks anbüxt.

Verbformen:

Infinitiv:
an­bü­xen
PPP:
an­bü­xt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bü­x an
du bü­xst an
he/se/dat bü­xt an
wi bü­xt an
ji bü­xt an
se bü­xt an
Vergangen Tiet:
ik bü­x an
du bü­xst an
he/se/dat bü­x an
wi bü­xen an
ji bü­xen an
se bü­xen an
Perfekt:
ik bün an­bü­xt
du büst an­bü­xt
he/se/dat is an­bü­xt
wi sünd an­bü­xt
ji sünd an­bü­xt
se sünd an­bü­xt
Kunjunktiv:
ik bü­x an
du bü­xst an
he/se/dat bü­x an
wi bü­xen an
ji bü­xen an
se bü­xen an
Imperativ:
bü­x an!
bü­xt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + büxen