Utspraak op Platt: /anfɛɪ̯ɡn̩/
Verb
Sülven: an·fe·gen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
an­fe­gen
PPP:
an­feegt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik feeg an
du feegst an
he/se/dat feegt an
wi feegt an
ji feegt an
se feegt an
Vergangen Tiet:
ik feeg an
du feegst an
he/se/dat feeg an
wi fe­gen an
ji fe­gen an
se fe­gen an
Perfekt:
ik heff an­feegt
du hest an­feegt
he/se/dat hett an­feegt
wi hebbt an­feegt
ji hebbt an­feegt
se hebbt an­feegt
Kunjunktiv:
ik feeg an
du feegst an
he/se/dat feeg an
wi fe­gen an
ji fe­gen an
se fe­gen an
Imperativ:
feeg an!
feegt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + fegen