Utspraak op Platt: /uːtkɔːkn̩/
Verb
Sülven: ut·ka·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Traan warrt dör Utkaken von Waalspeck wunnen.

Verbformen:

Infinitiv:
ut­ka­ken
PPP:
ut­kaakt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaak ut
du kaakst ut
he/se/dat kaakt ut
wi kaakt ut
ji kaakt ut
se kaakt ut
Vergangen Tiet:
ik kaak ut
du kaakst ut
he/se/dat kaak ut
wi ka­ken ut
ji ka­ken ut
se ka­ken ut
Perfekt:
ik heff ut­kaakt
du hest ut­kaakt
he/se/dat hett ut­kaakt
wi hebbt ut­kaakt
ji hebbt ut­kaakt
se hebbt ut­kaakt
Kunjunktiv:
ik kaak ut
du kaakst ut
he/se/dat kaak ut
wi ka­ken ut
ji ka­ken ut
se ka­ken ut
Imperativ:
kaak ut!
kaakt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + kaken