stranddriftig op Plattdüütsch

Utspraak op Platt: /stɾantdɾɪftɪç/

Adjektiv

Sülven: strand·drif·tig

lett sik nich stiegern

[1]

Randwoortschatt

plattdüütsch:

an ’n Strand andreven

düütsch:

angetrieben

von Strandgut am Strand

angeschwemmt

am Strand

nedderlandsch:

aangespoeld

aan de strand

engelsch:

washed up on the shore

Bispelen:

Bi ’n Storm hett dat Schipp Containers verloren, de later stranddriftig an de Küst funnen worrn sünd.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Strand + driftig

Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.