Utspraak op Platt: /fəɾɡɔːn/
Verb
Sülven: ver·gahn
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
go by
Bispelen:
De Tiet wull eenfach nich vergahn.
[3]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Dat is en Storm, as wenn de Welt vergahn schall.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­gahn
PPP:
ver­gahn
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­gah
du ver­geihst
he/se/dat ver­geiht
wi ver­gaht
ji ver­gaht
se ver­gaht
Vergangen Tiet:
ik ver­güng
du ver­güngst
he/se/dat ver­güng
wi ver­güng­en
ji ver­güng­en
se ver­güng­en
Perfekt:
ik heff ver­gahn
du hest ver­gahn
he/se/dat hett ver­gahn
wi hebbt ver­gahn
ji hebbt ver­gahn
se hebbt ver­gahn
Kunjunktiv:
ik ver­güng
du ver­güngst
he/se/dat ver­güng
wi ver­güng­en
ji ver­güng­en
se ver­güng­en
Imperativ:
ver­gah!
ver­gaht!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + gahn
Identische Wöör ››› vergahn ❔︎