Utspraak op Platt: /fɪŋəɾɛːɾən/
Verb
Sülven: fin·ge·re·ren
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mit de Fingern an wat togang ween
düütsch:
fingern
nedderlandsch:
vingeren
engelsch:
finger
Bispelen:
Wat fingereerst du dor jümmer an rüm?

Verbformen:

Infinitiv:
fin­ge­re­ren
PPP:
fin­ge­reert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fin­ge­reer
du fin­ge­reerst
he/se/dat fin­ge­reert
wi fin­ge­reert
ji fin­ge­reert
se fin­ge­reert
Vergangen Tiet:
ik fin­ge­reer
du fin­ge­reerst
he/se/dat fin­ge­reer
wi fin­ge­re­ren
ji fin­ge­re­ren
se fin­ge­re­ren
Perfekt:
ik heff fin­ge­reert
du hest fin­ge­reert
he/se/dat hett fin­ge­reert
wi hebbt fin­ge­reert
ji hebbt fin­ge­reert
se hebbt fin­ge­reert
Kunjunktiv:
ik fin­ge­reer
du fin­ge­reerst
he/se/dat fin­ge­reer
wi fin­ge­re­ren
ji fin­ge­re­ren
se fin­ge­re­ren
Imperativ:
fin­ge­reer!
fin­ge­reert!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Finger + -eer

Tohoopsett Wöör:

affingereren
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.