Utspraak op Platt: /ɾʊpm̩/
Verb
Sülven: rup·pen
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
wat utrieten
düütsch:
rupfen
nedderlandsch:
plukken
pluimen
engelsch:
pluck
quill
Bispelen:
Na’t Slachten mutt dat Hohn ruppt warrn.

Verbformen:

Infinitiv:
rup­pen
PPP:
rupp­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik rupp
du rupp­st
he/se/dat rupp­t
wi rupp­t
ji rupp­t
se rupp­t
Vergangen Tiet:
ik rupp
du rupp­st
he/se/dat rupp
wi rup­pen
ji rup­pen
se rup­pen
Perfekt:
ik heff rupp­t
du hest rupp­t
he/se/dat hett rupp­t
wi hebbt rupp­t
ji hebbt rupp­t
se hebbt rupp­t
Kunjunktiv:
ik rupp
du rupp­st
he/se/dat rupp
wi rup­pen
ji rup­pen
se rup­pen
Imperativ:
rupp!
rupp­t!

Tohoopsett Wöör:

afruppen ruppig ruppsen utruppen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.