Utspraak op Platt: /ɡɾabəln/
Verb
Sülven: grab·beln
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
wöhlen, mit de Fingern wat anlangen
düütsch:
grabbeln
herumtasten
nedderlandsch:
grabbelen
engelsch:
grabble
Bispelen:
Af un to grabbel ik mi twüschendör an’n Moors, üm to kieken, wat mien Pottmonnee noch dor is.

Verbformen:

Infinitiv:
grab­beln
PPP:
grab­belt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik grab­bel
du grab­belst
he/se/dat grab­belt
wi grab­belt
ji grab­belt
se grab­belt
Vergangen Tiet:
ik grab­bel
du grab­belst
he/se/dat grab­bel
wi grab­beln
ji grab­beln
se grab­beln
Perfekt:
ik heff grab­belt
du hest grab­belt
he/se/dat hett grab­belt
wi hebbt grab­belt
ji hebbt grab­belt
se hebbt grab­belt
Kunjunktiv:
ik grab­bel
du grab­belst
he/se/dat grab­bel
wi grab­beln
ji grab­beln
se grab­beln
Imperativ:
grab­bel!
grab­belt!

Tohoopsett Wöör:

afgrabbeln begrabbeln opgrabbeln
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.