Utspraak op Platt: /styːɾən/
Verb
Sülven: stü·ren
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
lenken
düütsch:
Bispelen:
De Loots hett dat Schipp goot in de enge Haveninfohrt stüürt.
[2]
Randwoortschatt

Verbformen:

Infinitiv:
stü­ren
PPP:
stüürt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik stüür
du stüürst
he/se/dat stüürt
wi stüürt
ji stüürt
se stüürt
Vergangen Tiet:
ik stüür
du stüürst
he/se/dat stüür
wi stü­ren
ji stü­ren
se stü­ren
Perfekt:
ik heff stüürt
du hest stüürt
he/se/dat hett stüürt
wi hebbt stüürt
ji hebbt stüürt
se hebbt stüürt
Kunjunktiv:
ik stüür
du stüürst
he/se/dat stüür
wi stü­ren
ji stü­ren
se stü­ren
Imperativ:
stüür!
stüürt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Stüür