Utspraak op Platt: /fəɾbɔːzn̩/
Verb
Sülven: ver·ba·sen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
de Gedanken von een verwirren
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Laat di man nich verbasen!

Verbformen:

Infinitiv:
ver­ba­sen
PPP:
ver­baast
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­baas
du ver­baast
he/se/dat ver­baast
wi ver­baast
ji ver­baast
se ver­baast
Vergangen Tiet:
ik ver­baas
du ver­baast
he/se/dat ver­baas
wi ver­ba­sen
ji ver­ba­sen
se ver­ba­sen
Perfekt:
ik heff ver­baast
du hest ver­baast
he/se/dat hett ver­baast
wi hebbt ver­baast
ji hebbt ver­baast
se hebbt ver­baast
Kunjunktiv:
ik ver­baas
du ver­baast
he/se/dat ver­baas
wi ver­ba­sen
ji ver­ba­sen
se ver­ba­sen
Imperativ:
ver­baas!
ver­baast!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + basen