Utspraak op Platt: /hʊkn̩/
Verb
Sülven: hu·cken
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
in de Kneen gahn
düütsch:
hocken
kauern
nedderlandsch:
hokken
hurken
engelsch:
crouch
squat
Bispelen:
He müss ut de Büx un hett sik achter’n Busch huckt.
[2]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
allgemeen an en Oort ween (ok in annere Lagen as in de Huuk)
düütsch:
hocken
lungern
nedderlandsch:
zitten
verwijlen
engelsch:
sit
hang around
Bispelen:
He huckt den ganzen Dag vör’t Kiekschapp.

Verbformen:

Infinitiv:
hu­cken
PPP:
hu­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik huck
du hu­ckst
he/se/dat hu­ckt
wi hu­ckt
ji hu­ckt
se hu­ckt
Vergangen Tiet:
ik huck
du hu­ckst
he/se/dat huck
wi hu­cken
ji hu­cken
se hu­cken
Perfekt:
ik heff hu­ckt
du hest hu­ckt
he/se/dat hett hu­ckt
wi hebbt hu­ckt
ji hebbt hu­ckt
se hebbt hu­ckt
Kunjunktiv:
ik huck
du hu­ckst
he/se/dat huck
wi hu­cken
ji hu­cken
se hu­cken
Imperativ:
huck!
hu­ckt!

Tohoopsett Wöör:

afhucken huckeback Hucker ophucken

Dubbelwöör:

huken
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.