Utspraak op Platt: /ɡɾʏn̩/
Verb
Sülven: grün·nen
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:
De Stadt Bremerhaven is 1827 grünnt worrn.

Verbformen:

Infinitiv:
grün­nen
PPP:
grünn­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik grünn
du grünn­st
he/se/dat grünn­t
wi grünn­t
ji grünn­t
se grünn­t
Vergangen Tiet:
ik grünn
du grünn­st
he/se/dat grünn
wi grün­nen
ji grün­nen
se grün­nen
Perfekt:
ik heff grünn­t
du hest grünn­t
he/se/dat hett grünn­t
wi hebbt grünn­t
ji hebbt grünn­t
se hebbt grünn­t
Kunjunktiv:
ik grünn
du grünn­st
he/se/dat grünn
wi grün­nen
ji grün­nen
se grün­nen
Imperativ:
grünn!
grünn­t!

Etymologie:

Woort afleidt von: Grund
Identische Wöör ››› grünnen ❔︎