Utspraak op Platt: /snyːtɐn/
Verb
Sülven: snü·tern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:
Dat junge Poor is jümmerto bi un snütert.

Verbformen:

Infinitiv:
snü­tern
PPP:
snü­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik snü­ter
du snü­terst
he/se/dat snü­tert
wi snü­tert
ji snü­tert
se snü­tert
Vergangen Tiet:
ik snü­ter
du snü­terst
he/se/dat snü­ter
wi snü­tern
ji snü­tern
se snü­tern
Perfekt:
ik heff snü­tert
du hest snü­tert
he/se/dat hett snü­tert
wi hebbt snü­tert
ji hebbt snü­tert
se hebbt snü­tert
Kunjunktiv:
ik snü­ter
du snü­terst
he/se/dat snü­ter
wi snü­tern
ji snü­tern
se snü­tern
Imperativ:
snü­ter!
snü­tert!