Utspraak op Platt: /kandiːdəln/
Verb
Sülven: kan·die·deln
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
kan­die­deln
PPP:
kan­die­delt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kan­die­del
du kan­die­delst
he/se/dat kan­die­delt
wi kan­die­delt
ji kan­die­delt
se kan­die­delt
Vergangen Tiet:
ik kan­die­del
du kan­die­delst
he/se/dat kan­die­del
wi kan­die­deln
ji kan­die­deln
se kan­die­deln
Perfekt:
ik heff kan­die­delt
du hest kan­die­delt
he/se/dat hett kan­die­delt
wi hebbt kan­die­delt
ji hebbt kan­die­delt
se hebbt kan­die­delt
Kunjunktiv:
ik kan­die­del
du kan­die­delst
he/se/dat kan­die­del
wi kan­die­deln
ji kan­die­deln
se kan­die­deln
Imperativ:
kan­die­del!
kan­die­delt!

Etymologie:

Woort afleidt von: kandiedel