Utspraak op Platt: /fəɾklɔːɾən/
Verb
Sülven: ver·klo·ren
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Kannst du mi dat noch ins wedder verkloren?

Verbformen:

Infinitiv:
ver­klo­ren
PPP:
ver­kloort
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­kloor
du ver­kloorst
he/se/dat ver­kloort
wi ver­kloort
ji ver­kloort
se ver­kloort
Vergangen Tiet:
ik ver­kloor
du ver­kloorst
he/se/dat ver­kloor
wi ver­klo­ren
ji ver­klo­ren
se ver­klo­ren
Perfekt:
ik heff ver­kloort
du hest ver­kloort
he/se/dat hett ver­kloort
wi hebbt ver­kloort
ji hebbt ver­kloort
se hebbt ver­kloort
Kunjunktiv:
ik ver­kloor
du ver­kloorst
he/se/dat ver­kloor
wi ver­klo­ren
ji ver­klo­ren
se ver­klo­ren
Imperativ:
ver­kloor!
ver­kloort!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + kloor
Identische Wöör ››› verklören ❔︎