Söhnskind op Plattdüütsch

Utspraak op Platt: /zøːnskɪnt/

Substantiv

Sülven: Söhns·kind

Plural: Söhnskinner n dat Söhnskind

[1]

Koort

Opbowoortschatt

Familie

plattdüütsch:

Kind von den Söhn, Enkelkind

düütsch:

Enkelkind

Kind des Sohnes

nedderlandsch:

kleinkind

kind van een zoon

engelsch:

grandchild

child of a son

Bispelen:

Mien Söhnskind maakt een Week Urlaub bi uns.

Bild, dat de Ünnerbedüden illustreert

Slomox, CC BY-SA 4.0

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Söhn + Kind

Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.