Utspraak op Platt: /pan̩/
Verb
Sülven: pan·nen
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
as Pand för Schullen nehmen
düütsch:
pfänden

Verbformen:

Infinitiv:
pan­nen
PPP:
pann­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik pann
du pann­st
he/se/dat pann­t
wi pann­t
ji pann­t
se pann­t
Vergangen Tiet:
ik pann
du pann­st
he/se/dat pann
wi pan­nen
ji pan­nen
se pan­nen
Perfekt:
ik heff pann­t
du hest pann­t
he/se/dat hett pann­t
wi hebbt pann­t
ji hebbt pann­t
se hebbt pann­t
Kunjunktiv:
ik pann
du pann­st
he/se/dat pann
wi pan­nen
ji pan­nen
se pan­nen
Imperativ:
pann!
pann­t!

Etymologie:

Woort afleidt von: Pand

Tohoopsett Wöör:

Pannemann Panner Pänner utpannen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.