Utspraak op Platt: /ɾuːtluːɾən/
Verb
Sülven: rut·lu·ren
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
rut­lu­ren
PPP:
rut­luurt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik luur rut
du luurst rut
he/se/dat luurt rut
wi luurt rut
ji luurt rut
se luurt rut
Vergangen Tiet:
ik luur rut
du luurst rut
he/se/dat luur rut
wi lu­ren rut
ji lu­ren rut
se lu­ren rut
Perfekt:
ik heff rut­luurt
du hest rut­luurt
he/se/dat hett rut­luurt
wi hebbt rut­luurt
ji hebbt rut­luurt
se hebbt rut­luurt
Kunjunktiv:
ik luur rut
du luurst rut
he/se/dat luur rut
wi lu­ren rut
ji lu­ren rut
se lu­ren rut
Imperativ:
luur rut!
luurt rut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: rut + luren