Utspraak op Platt: /knakn̩/
Verb
Sülven: kna·cken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
den Luut knack maken
düütsch:
[2]
Opbowoortschatt
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
kna­cken
PPP:
kna­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik knack
du kna­ckst
he/se/dat kna­ckt
wi kna­ckt
ji kna­ckt
se kna­ckt
Vergangen Tiet:
ik knack
du kna­ckst
he/se/dat knack
wi kna­cken
ji kna­cken
se kna­cken
Perfekt:
ik heff kna­ckt
du hest kna­ckt
he/se/dat hett kna­ckt
wi hebbt kna­ckt
ji hebbt kna­ckt
se hebbt kna­ckt
Kunjunktiv:
ik knack
du kna­ckst
he/se/dat knack
wi kna­cken
ji kna­cken
se kna­cken
Imperativ:
knack!
kna­ckt!
Identische Wöör ››› Knacken ❔︎