Utspraak op Platt: /ɾampɔu̯nɛːɾən/
Verb
Sülven: ram·po·ne·ren
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:
Dat Schipp is gegen dat Över stött un hett den Kai ramponeert.

Verbformen:

Infinitiv:
ram­po­ne­ren
PPP:
ram­po­neert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ram­po­neer
du ram­po­neerst
he/se/dat ram­po­neert
wi ram­po­neert
ji ram­po­neert
se ram­po­neert
Vergangen Tiet:
ik ram­po­neer
du ram­po­neerst
he/se/dat ram­po­neer
wi ram­po­ne­ren
ji ram­po­ne­ren
se ram­po­ne­ren
Perfekt:
ik heff ram­po­neert
du hest ram­po­neert
he/se/dat hett ram­po­neert
wi hebbt ram­po­neert
ji hebbt ram­po­neert
se hebbt ram­po­neert
Kunjunktiv:
ik ram­po­neer
du ram­po­neerst
he/se/dat ram­po­neer
wi ram­po­ne­ren
ji ram­po­ne­ren
se ram­po­ne­ren
Imperativ:
ram­po­neer!
ram­po­neert!

Etymologie:

Woort afleidt von: -eer