Utspraak op Platt: /afsmiːtn̩/
Verb
Sülven: af·smie·ten
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Dat Peerd hett ehr afsmeten.
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He hett Hattenlena afsmeten.
[3]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Dat Geschäft smitt önnig wat af.
[4]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
af­smie­ten
PPP:
af­sme­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik smiet af
du smitt­st af
he/se/dat smitt af
wi smiet af
ji smiet af
se smiet af
Vergangen Tiet:
ik smeet af
du smeetst af
he/se/dat smeet af
wi sme­ten af
ji sme­ten af
se sme­ten af
Perfekt:
ik heff af­sme­ten
du hest af­sme­ten
he/se/dat hett af­sme­ten
wi hebbt af­sme­ten
ji hebbt af­sme­ten
se hebbt af­sme­ten
Kunjunktiv:
ik smeet af
du smeetst af
he/se/dat smeet af
wi sme­ten af
ji sme­ten af
se sme­ten af
Imperativ:
smiet af!
smiet af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + smieten