Utspraak op Platt: /ɔpzakn̩/
Verb
Sülven: op·sa·cken
[1]
Opbowoortschatt
sik ~
Bispelen:
Ik heff mi en Snööv opsackt.

Verbformen:

Infinitiv:
op­sa­cken
PPP:
op­sa­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik sack op
du sa­ckst op
he/se/dat sa­ckt op
wi sa­ckt op
ji sa­ckt op
se sa­ckt op
Vergangen Tiet:
ik sack op
du sa­ckst op
he/se/dat sack op
wi sa­cken op
ji sa­cken op
se sa­cken op
Perfekt:
ik heff op­sa­ckt
du hest op­sa­ckt
he/se/dat hett op­sa­ckt
wi hebbt op­sa­ckt
ji hebbt op­sa­ckt
se hebbt op­sa­ckt
Kunjunktiv:
ik sack op
du sa­ckst op
he/se/dat sack op
wi sa­cken op
ji sa­cken op
se sa­cken op
Imperativ:
sack op!
sa­ckt op!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: op + sacken