Utspraak op Platt: /bəkiːkn̩/
Verb
Sülven: be·kie·ken
[1]
Opbowoortschatt

Verbformen:

Infinitiv:
be­kie­ken
PPP:
be­ke­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik be­kiek
du be­ki­ckst
he/se/dat be­ki­ckt
wi be­kiekt
ji be­kiekt
se be­kiekt
Vergangen Tiet:
ik be­keek
du be­keekst
he/se/dat be­keek
wi be­ke­ken
ji be­ke­ken
se be­ke­ken
Perfekt:
ik heff be­ke­ken
du hest be­ke­ken
he/se/dat hett be­ke­ken
wi hebbt be­ke­ken
ji hebbt be­ke­ken
se hebbt be­ke­ken
Kunjunktiv:
ik be­keek
du be­keekst
he/se/dat be­keek
wi be­ke­ken
ji be­ke­ken
se be­ke­ken
Imperativ:
be­kiek!
be­kiekt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: be- + kieken