Utspraak op Platt: /vɔːɾən/
Verb
Sülven: woh·ren
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
sik ~
plattdüütsch:
sik höden, sik in Acht nehmen
düütsch:
sich hüten
sich in Acht nehmen
nedderlandsch:
zich hoeden
engelsch:
beware
be careful
Bispelen:
Wohr di vör em, he is en legen Keerl!
[2]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
sik ~
plattdüütsch:
ut’n Weg gahn, üm sik vör wat to schulen
düütsch:
aus dem Weg gehen
engelsch:
move out of the way
Bispelen:
Ik wohr mi beter, ans loopt se mi hier noch üm.
Wohr di weg!
[3]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
Bestand hebben, en Tiet in Ansprook nehmen
düütsch:
Bestand haben
halten
nedderlandsch:
duren
engelsch:
last
Bispelen:
Wenn he in’t Water steiht, wohrt de Blomenstruuß twee Weken.
[4]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
bekieken, mitbeleven
düütsch:
beobachten
sehen
nedderlandsch:
bekijken
meebeleven
engelsch:
watch
observe
Bispelen:
Von hier ut köönt wi’t all wohren.
[5]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
oppassen op wat, höden
düütsch:
aufpassen auf etwas
hüten
nedderlandsch:
passen op iets
oppassen op iets
engelsch:
tend
herd
Bispelen:
Ik mutt kott weg. Kannst du so lang de Kinner wohren?
De Köher wohrt dat Veh op de Weid.

Verbformen:

Infinitiv:
woh­ren
PPP:
wohrt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wohr
du wohrst
he/se/dat wohrt
wi wohrt
ji wohrt
se wohrt
Vergangen Tiet:
ik wohr
du wohrst
he/se/dat wohr
wi woh­ren
ji woh­ren
se woh­ren
Perfekt:
ik heff wohrt
du hest wohrt
he/se/dat hett wohrt
wi hebbt wohrt
ji hebbt wohrt
se hebbt wohrt
Kunjunktiv:
ik wohr
du wohrst
he/se/dat wohr
wi woh­ren
ji woh­ren
se woh­ren
Imperativ:
wohr!
wohrt!

Tohoopsett Wöör:

afwohren bewohren opwohren Schäperwohrdi unverwohrens wegwohren Wohrappel wohrig
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.