Utspraak op Platt: /haɪ̯nɔtɐ/
Substantiv
Sülven: Hein·ot·ter
Plural: Hein­ot­ters m de Hein­ot­ter
[1]
Opbowoortschatt
Oort in de Biologie
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Heinotters freet geern Poggen.

Etymologie:

Woort afleidt von: Hein