Utspraak op Platt: /ʏmkɪpm̩/
Verb
Sülven: üm·kip·pen
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
üm­kip­pen
PPP:
üm­kipp­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kipp üm
du kipp­st üm
he/se/dat kipp­t üm
wi kipp­t üm
ji kipp­t üm
se kipp­t üm
Vergangen Tiet:
ik kipp üm
du kipp­st üm
he/se/dat kipp üm
wi kip­pen üm
ji kip­pen üm
se kip­pen üm
Perfekt:
ik bün üm­kipp­t
du büst üm­kipp­t
he/se/dat is üm­kipp­t
wi sünd üm­kipp­t
ji sünd üm­kipp­t
se sünd üm­kipp­t
Kunjunktiv:
ik kipp üm
du kipp­st üm
he/se/dat kipp üm
wi kip­pen üm
ji kip­pen üm
se kip­pen üm
Imperativ:
kipp üm!
kipp­t üm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: üm + kippen