Utspraak op Platt: /ʏmɡɾɔːm̩/
Verb
Sülven: üm·gra·ven
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
Plaggen ut de Eer steken un ümkehren, dat de Bodden luckerer warrt
düütsch:
umgraben
nedderlandsch:
omspitten
omwerken
engelsch:
dig over
Bispelen:
Ik heff den Goorn ümgraavt. Dat weer en schöne Plackeree.

Verbformen:

Infinitiv:
üm­gra­ven
PPP:
üm­gra­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik graav üm
du graavst üm
he/se/dat graavt üm
wi graavt üm
ji graavt üm
se graavt üm
Vergangen Tiet:
ik grööv üm
du gröövst üm
he/se/dat grööv üm
wi grö­ven üm
ji grö­ven üm
se grö­ven üm
Perfekt:
ik heff üm­gra­ven
du hest üm­gra­ven
he/se/dat hett üm­gra­ven
wi hebbt üm­gra­ven
ji hebbt üm­gra­ven
se hebbt üm­gra­ven
Kunjunktiv:
ik grööv üm
du gröövst üm
he/se/dat grööv üm
wi grö­ven üm
ji grö­ven üm
se grö­ven üm
Imperativ:
graav üm!
graavt üm!
Prüßisch
Infinitiv:
üm­gra­ven
PPP:
üm­graav­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik graav üm
du graavst üm
he/se/dat graavt üm
wi graavt üm
ji graavt üm
se graavt üm
Vergangen Tiet:
ik grööv üm
du gröövst üm
he/se/dat grööv üm
wi grö­ven üm
ji grö­ven üm
se grö­ven üm
Perfekt:
ik heff üm­graav­t
du hest üm­graav­t
he/se/dat hett üm­graav­t
wi hebbt üm­graav­t
ji hebbt üm­graav­t
se hebbt üm­graav­t
Kunjunktiv:
ik grööv üm
du gröövst üm
he/se/dat grööv üm
wi grö­ven üm
ji grö­ven üm
se grö­ven üm
Imperativ:
graav üm!
graavt üm!
Noordnedder­sassisch

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: üm + graven
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.