Utspraak op Platt: /jʊkəln/
Verb
Sülven: ju·ckeln
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
rieden oder föhren un wieldes schuckelt warrn
düütsch:
juckeln
schaukeln fahren
schaukeln reiten

Verbformen:

Infinitiv:
ju­ckeln
PPP:
ju­ckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ju­ckel
du ju­ckelst
he/se/dat ju­ckelt
wi ju­ckelt
ji ju­ckelt
se ju­ckelt
Vergangen Tiet:
ik ju­ckel
du ju­ckelst
he/se/dat ju­ckel
wi ju­ckeln
ji ju­ckeln
se ju­ckeln
Perfekt:
ik bün ju­ckelt
du büst ju­ckelt
he/se/dat is ju­ckelt
wi sünd ju­ckelt
ji sünd ju­ckelt
se sünd ju­ckelt
Kunjunktiv:
ik ju­ckel
du ju­ckelst
he/se/dat ju­ckel
wi ju­ckeln
ji ju­ckeln
se ju­ckeln
Imperativ:
ju­ckel!
ju­ckelt!
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.