Utspraak op Platt: /ɔptɾɛkn̩/
Verb
Sülven: op·tre·cken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Miene Grootöllern hebbt mi optrocken.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
[3]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
en Klockenwark wedder spannen
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:
Treck de Klock man wedder op.

Verbformen:

Infinitiv:
op­tre­cken
PPP:
op­tro­cken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik treck op
du tre­ckst op
he/se/dat tre­ckt op
wi tre­ckt op
ji tre­ckt op
se tre­ckt op
Vergangen Tiet:
ik tröck op
du trö­ckst op
he/se/dat tröck op
wi trö­cken op
ji trö­cken op
se trö­cken op
Perfekt:
ik heff op­tro­cken
du hest op­tro­cken
he/se/dat hett op­tro­cken
wi hebbt op­tro­cken
ji hebbt op­tro­cken
se hebbt op­tro­cken
Kunjunktiv:
ik tröck op
du trö­ckst op
he/se/dat tröck op
wi trö­cken op
ji trö­cken op
se trö­cken op
Imperativ:
treck op!
tre­ckt op!
Infinitiv:
op­tre­cken
PPP:
op­tro­cken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik treck op
du tre­ckst op
he/se/dat tre­ckt op
wi tre­ckt op
ji tre­ckt op
se tre­ckt op
Vergangen Tiet:
ik treck op
du tre­ckst op
he/se/dat treck op
wi tre­cken op
ji tre­cken op
se tre­cken op
Perfekt:
ik heff op­tro­cken
du hest op­tro­cken
he/se/dat hett op­tro­cken
wi hebbt op­tro­cken
ji hebbt op­tro­cken
se hebbt op­tro­cken
Kunjunktiv:
ik treck op
du tre­ckst op
he/se/dat treck op
wi tre­cken op
ji tre­cken op
se tre­cken op
Imperativ:
treck op!
tre­ckt op!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: op + trecken