Utspraak op Platt: /vabəln/
Verb
Sülven: wab·beln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
Wenn he löppt, wabbelt sien Buuk hen un her.

Verbformen:

Infinitiv:
wab­beln
PPP:
wab­belt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik wab­bel
du wab­belst
he/se/dat wab­belt
wi wab­belt
ji wab­belt
se wab­belt
Vergangen Tiet:
ik wab­bel
du wab­belst
he/se/dat wab­bel
wi wab­beln
ji wab­beln
se wab­beln
Perfekt:
ik heff wab­belt
du hest wab­belt
he/se/dat hett wab­belt
wi hebbt wab­belt
ji hebbt wab­belt
se hebbt wab­belt
Kunjunktiv:
ik wab­bel
du wab­belst
he/se/dat wab­bel
wi wab­beln
ji wab­beln
se wab­beln
Imperativ:
wab­bel!
wab­belt!