Utspraak op Platt: /spalkn̩/
Verb
Sülven: spal·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
spal­ken
PPP:
spalkt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik spalk
du spalkst
he/se/dat spalkt
wi spalkt
ji spalkt
se spalkt
Vergangen Tiet:
ik spalk
du spalkst
he/se/dat spalk
wi spal­ken
ji spal­ken
se spal­ken
Perfekt:
ik heff spalkt
du hest spalkt
he/se/dat hett spalkt
wi hebbt spalkt
ji hebbt spalkt
se hebbt spalkt
Kunjunktiv:
ik spalk
du spalkst
he/se/dat spalk
wi spal­ken
ji spal­ken
se spal­ken
Imperativ:
spalk!
spalkt!