Utspraak op Platt: /klɔu̯kʃiːtəɾɪç/
Adjektiv
Sülven: klook·schie·te·rig
klookschieteriger klookschieterigst
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:
He deit jümmer so klookschieterig un will allens beter weten.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Klookschieter + -ig