Utspraak op Platt: /bɾœkəln/
Verb
Sülven: brö·ckeln
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
in lütten Brocken uteneenfallen, uteneenbreken
düütsch:
bröckeln

Verbformen:

Infinitiv:
brö­ckeln
PPP:
brö­ckelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik brö­ckel
du brö­ckelst
he/se/dat brö­ckelt
wi brö­ckelt
ji brö­ckelt
se brö­ckelt
Vergangen Tiet:
ik brö­ckel
du brö­ckelst
he/se/dat brö­ckel
wi brö­ckeln
ji brö­ckeln
se brö­ckeln
Perfekt:
ik heff brö­ckelt
du hest brö­ckelt
he/se/dat hett brö­ckelt
wi hebbt brö­ckelt
ji hebbt brö­ckelt
se hebbt brö­ckelt
Kunjunktiv:
ik brö­ckel
du brö­ckelst
he/se/dat brö­ckel
wi brö­ckeln
ji brö­ckeln
se brö­ckeln
Imperativ:
brö­ckel!
brö­ckelt!

Tohoopsett Wöör:

afbröckeln
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.