Utspraak op Platt: /fəɾjakn̩/
Verb
Sülven: ver·ja·cken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Verbformen:

Infinitiv:
ver­ja­cken
PPP:
ver­ja­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­jack
du ver­ja­ckst
he/se/dat ver­ja­ckt
wi ver­ja­ckt
ji ver­ja­ckt
se ver­ja­ckt
Vergangen Tiet:
ik ver­jack
du ver­ja­ckst
he/se/dat ver­jack
wi ver­ja­cken
ji ver­ja­cken
se ver­ja­cken
Perfekt:
ik heff ver­ja­ckt
du hest ver­ja­ckt
he/se/dat hett ver­ja­ckt
wi hebbt ver­ja­ckt
ji hebbt ver­ja­ckt
se hebbt ver­ja­ckt
Kunjunktiv:
ik ver­jack
du ver­ja­ckst
he/se/dat ver­jack
wi ver­ja­cken
ji ver­ja­cken
se ver­ja­cken
Imperativ:
ver­jack!
ver­ja­ckt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + Jack