Utspraak op Platt: /pɪŋəln/ 🔊︎
Verb
Sülven: pin·geln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
De Klock pingelt.

Verbformen:

Infinitiv:
pin­geln
PPP:
pin­gelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik pin­gel
du pin­gelst
he/se/dat pin­gelt
wi pin­gelt
ji pin­gelt
se pin­gelt
Vergangen Tiet:
ik pin­gel
du pin­gelst
he/se/dat pin­gel
wi pin­geln
ji pin­geln
se pin­geln
Perfekt:
ik heff pin­gelt
du hest pin­gelt
he/se/dat hett pin­gelt
wi hebbt pin­gelt
ji hebbt pin­gelt
se hebbt pin­gelt
Kunjunktiv:
ik pin­gel
du pin­gelst
he/se/dat pin­gel
wi pin­geln
ji pin­geln
se pin­geln
Imperativ:
pin­gel!
pin­gelt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Pingel