Utspraak op Platt: /hanəln/
Verb
Sülven: han·neln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He hannelt mit bruukte Autos.
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
act
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
han­neln
PPP:
han­nelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik han­nel
du han­nelst
he/se/dat han­nelt
wi han­nelt
ji han­nelt
se han­nelt
Vergangen Tiet:
ik han­nel
du han­nelst
he/se/dat han­nel
wi han­neln
ji han­neln
se han­neln
Perfekt:
ik heff han­nelt
du hest han­nelt
he/se/dat hett han­nelt
wi hebbt han­nelt
ji hebbt han­nelt
se hebbt han­nelt
Kunjunktiv:
ik han­nel
du han­nelst
he/se/dat han­nel
wi han­neln
ji han­neln
se han­neln
Imperativ:
han­nel!
han­nelt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Hannel